آموزش قلمه زدن گل رز و گل محمدی : استفاده از قلمه ساقه یکی از راه‌های متداول تکثیر رزها و گل محمدی است. قلمه‌ها را می‌توان در دو زمان از سال تهیه کرد یکی قلمه‌های تهیه شده از چوب سبز که در انتهای فصل گلدهی از ساقه‌های بدون گل و به طول حداقل ۱۰ سانتیمتر تهیه می‌شوند. از آنجایی که این قلمه‌ها دارای برگ هستند می‌بایست تعداد برگ‌های آنان را کاهش داد و باقی گذاشتن یک دسته برگ در انتهای قلمه کافی است. حتی در همان یک دسته برگ نیز می‌توان تعداد برگچه‌ها را نیز کاهش داد.

وجود تعداد زیادی از برگ موجب از دست دهی آب قلمه می‌شود و این به ضرر ریشه زایی است. نوع دیگر قلمه قابل تهیه از گیاهان رز قلمه‌های چوبی است که در انتهای فصل پاییز و بعد از ریزش برگ‌ها از قسمت‌های چوبی و ساقه‌های بالغ گیاه و به طول ۱۵-۲۰ سانتیمتر تهیه می‌شوند. هنگام جداسازی قلمه‌ها از گیاه مادری بهتر است که برش را از زیر ناحیه گره بزنیم (ناحیه گره ناحیه اتصال برگ به ساقه است) و برش به شکل شیب زده شود و یا اینکه بخصوص در مورد قلمه‌هایی که از چوب سبز تهیه می‌شوند زخمی بر روی پوست انتهای قلمه ایجاد شود (تصویر در قسمت پایین موجود است). این کارها به ریشه زایی قلمه کمک می‌کنند.

قلمه‌ها را می‌توان در مخلوط سبکی که علاوه بر نگهداری رطوبت، از تهویه و زهکش خوبی برخوردار باشد کشت کرد. از جمله این مخلوط‌ها می‌توان به مانند خاک برگ+ پرلایت (حجم مساوی)، خاک برگ+ شن (حجم دو قسمت خاک برگ +یک قسمت شن)، کوکوپیت +پرلایت (دو قسمت کوکوپیت +یک قسمت شن) اشاره کرد. مخلوط خاکی را قبل از قرار دادن قلمه‌ها به خوبی خیس کنید و نیم ساعت صبر کنید تا آب اضافی مخلوط خارج شود و سپس می‌توانید برای کاشت قلمه‌ها از آن استفاده کنید. حداقل نیمی از طول قلمه باید در بستر کاشت فرو رود. سپس با انگشتان دست خاک اطراف قلمه‌ها را محکم کنید و آبیاری کنید تا قلمه‌ها در جای خود مستقر شوند.
گلدان حاوی قلمه‌ها را در محیطی روشن اما به دور از نور خورشید و با دمایی حدود ۲۰-۱۸ درجه سانتی‌گراد قرار داده می‌شوند. در مورد قلمه‌های سبز حفظ رطوبت هوا بسیار مهم است که می‌توان با استفاده از روش کشیدن یک پلاستیک شفاف بر روی قلمه‌ها و یا غبار پاشی روزانه به حفظ رطوبت هوا در اطراف آنان کمک کرد. محیط کاشت نیز باید همواره مرطوب بماند تا ریشه‌ها شکل گیرند. شکل گیری ریشه‌ها حدود ۸ هفته به طول می‌کشد.

آموزش قلمه زدن گل رز و گل محمدی

آموزش هرس گل رز:
در طی فصل رشد گل‌های پژمرده را جدا کنید تا انرژی گیاه صرف تولید بذر و دانه نشود بلکه صرف تولید گل‌های جدید شود. برای جداسازی حتماً از وسیله‌ای تیز استفاده کنید. جدا کردن با دست می‌تواند به ساقه‌های گل آسیب برساند. برش را در حدود ۰٫۵ سانتیمتری از بالای محل اتصال برگ به ساقه بزنید. همچنین هر چند وقت یک‌بار ساقه‌های کوچک و خشکیده‌ای که در مرکز بوته قرار دارند را جدا کنید. هرس اصلاحی و تربیتی گیاه را باید در فصل رکود انجام داد. ساقه‌های ضعیف را می‌توان از نزدیکی سطح زمینی قطع کرد اما ساقه‌های قوی‌تر را می‌توان کوتاه کرد به نحوی که یک سوم و یا نیمی از طول آنان باقی مانده و بقیه قطع شود. البته این نحوه هرس در رابطه با رزهای مینیاتوری بوته‌ای است رزهای بالا رونده مینیاتوری به نحو دیگری هرس می‌شوند. هرس این رزها نیز در اواخر زمستان و اوایل بهار قبل از بیدار شدن گیاه انجام می‌شود. ابتدا ساقه‌های شکسته و بیمار و سرمازده حذف می‌شوند. ساقه‌های سالم و بلند نگه‌داشته می‌شوند اما به طور آنهایی که خارج از شکل و فرم تربیتی گیاه رشد کرده‌اند را می‌توان کوتاه کرد. ساقه‌های فرعی را که قبلاً گل دهی داشته را می‌توان تا ساقه اصلی کوتاه کرد. بعد از کوتاه کردن باید بر روی این ساقه‌های فرعی یک یا دو جوانه باقی بماند که بعداً بتوانند رشد کنند. توجه داشته باشید که رزهای مینیاتوری بالارونده (و اصولاً تمامی انواع رز بالارونده) در دو سال اول بعد از کاشت در باغچه منزل و یا در گلدان‘ نیازی به عمل هرس ندارند.

مقاله آموزش تکثیر هاورتیا از برگ را حتما بخوانید. کلیک